Así se titula a pequena peza instrumental coa que estivemos traballando en SEXTO estas últimas clases.
Unha peciña que combina: frautas, metalófonos e algún que outro instrumento de pequena percusión, como shakers e claves.
As nenas e os nenos de 1º, 2º, 3º e 4º de EP fixeron as súas versións sobre a Porta Violeta de Rozalén. Cada unha diferente, pero todas cunha mesma mensaxe: NON QUEREMOS VIOLENCIA!
Estas semanas na Aula de Música cantamos, tocamos e debuxamos moito esta canción, pois queremos lembrar que hai moitas mulleres que sofren nas súas casas, traballos, etc. e gustaríanos moito que todas puidesen "escapar" desa violencia pola Porta Violeta.
Próximamente veremos o resultado. Polo de agora podedes pasar hoooras escoitándo a e cantándoa!!
Canción: La puerta violeta
Artista: Rozalén
Una niña triste en el espejo me mira prudente y no quiere hablar
hay un monstruo gris en la cocina
que lo rompe todo
que no para de gritar.
Tengo una mano en el cuello
que con sutileza me impide respirar
una venda me tapa los ojos
puedo oler el miedo y se acerca.
Tengo un nudo en las cuerdas que ensucia mi voz al cantar
tengo una culpa que me aprieta
se posa en mis hombros y me cuesta andar.
Pero dibujé una puerta violeta en la pared
y al entrar me liberé
como se despliega la vela de un barco.
Desperté en un prado verde muy lejos de aquí
corrí, grité, reí
sé lo que no quiero
ahora estoy a salvo.
Una flor que se marchita un árbol que no crece porque no es su lugar un castigo que se me impone un verso que me tacha y me anula. Tengo todo el cuerpo encadenado las manos agrietadas mil arrugas en la piel las fantasmas hablan en la nuca se reabre la herida y me sangra. Hay un jilguero en mi garganta que vuela con fuerza tengo la necesidad de girar la llave y no mirar atrás.
Así que dibujé una puerta violeta en la pared y al entrar me liberé como se despliega la vela de un barco. Aparecí en un prado verde muy lejos de aquí corrí, grité, reí sé lo que no quiero ahora estoy a salvo.
Cada unha das nenas e nenos de 2º fixeron nas súas casas uns tambores con materiais diversos. Estes foron os resultados...e NON NOS PODEN GUSTAR MÁIS!!
Logo, na Aula de Música, explicamos a súa elaboración e fixemos RITMOS moi chulos.
Sen case darnos conta comezamos un novo curso. Pero con moita ilusión e con moitas ganas de aprender cousas novas, xuntarnos cos nosos compañeiros, etc.
A AULA DE MÚSICA xa está preparada para recibir a unha nova remesa de rapazas e rapaces. Valentín leva todo o verán moi triste desexando que chegue xa o día 11.
Para esta última fin de semana antes de comezar, déixovos un vídeo dunha canción moi fermosa. ESPERO QUE VOS GUSTE!
CHEA DE VIDA, Guadi Galego
Por unha lingua chea de vida. Por un ensino cheo de vida. Por unha mocidade chea de vida. Por unha vida chea de música.
Nos últimos días de clase deste curso 2016/2017 adicamos uns momentos a observar como se produce o son e descubrir que se necesita moi pouco para facer música.
Construímos un "Botellófono" que consiste en encher botellas de vidro con auga a diferentes alturas e despois percutilas cunha culler. O resultado non nos puido gustar máis!
AGORA PODES FACELO TÍ NA TÚA CASA!
Para iso necesitas:
- 8 botellas de vidro
- Auga
- Un vaso de medida
- Un embudo
- Colorante ou témperas de cores
- Unha culler para tocar
AS MEDIDAS PARA AFINAR AS TÚAS BOTELLAS SON:
- NOTA DO: 37 g/ml (cor vermello)
- NOTA RE: 70 g/ml ( cor laranxa, mistura de vermello + amarelo)
Que pasa cando xuntamos nunha aula nenas e nenos de 3 anos e de 1º de
primaria, cun anaco de papel inmenso, pinturas, un clarinete e unha
profe con gafas para tocar ben?
Pois que algo máxico acontece...a música comeza a ter cor, mirade, mirade!
Unha sopresiña era o que lles agardaba hoxe ás nenas e nenos de 2º!!!
Unha sorpresiña en forma MUSICAL loxicamente...
Descubriron que eses tubos tan raros que había hoxe na nósa aula eran INSTRUMENTOS MUSICAIS e que con eles tamén se podía facer música.
Tras facer unha pequenas escaliñas ascendentes e descendentes puxéronse mans á obra e, por grupos, interpretaron a súa primeira melodía con TUBOS SONOROS ou BOOMWHACKERS...
Non está nada mal!
Xa vedes que este instrumento musical é moi sinxelo de tocar e ademáis é moi divertido. Podería ser un bo agasallo para que vos fagan os vósos pais ao remate do curso, se as notas son boas... :)
E se queres segui practicando na casa podes ver moreas de partituras para Boomwhackers neste enlace de youtube:
"Enreguéifate" é o nome do certame convocado polo Concello de Santiago para animarnos a tod@s a regueifar.
As regueifas son estrofas de catro versos improvisadas nas que o segundo verso debe rimar co cuarto.
Nas regueifas pódese empregar calquera melodía, e ésta vaise repetir durante toda regueifa.
Deben participar ao menos dúas persoas, xa que as regueifas eran unha especie de disputas sobre un tema determinado.
A regueifa era, na súa orixe, un molete ou unha rosca de pan que se regalaba nas vodas aos convidados e aos mozos e mozas da parroquia non convidados. A parte divertida consistía en "cantar a regueifa", é dicir, meterse os uns cos outros.
Na aula de 4º decidimos compoñer as nósas propias regueifas para falar do nóso día a día no cole, dos mestres, etc... e así de chulas nos quedaron!
Xa vos contaremos máis novidades sobre o CONCURSO.
As rapazas e os rapaces de 5º hoxe déronnos unha lección.
Aprendemos que con obxectos que habitualmente tiramos tamén se pode construír un instrumentos e mesmo pode chegar a soar moi moi ben!
Será mellor que o vexades cos vosos propios ollos! XENIAIS
Que non sabedes o que esa palabra significa? Pois é moi sinxelo de explicar. Creador@s de letras de cancións!
Últimamente ándanlle dando moitas voltas á cabeza para a creación das letras máis divertidas sobre a que pode ser a canción do verán! O DESPACITO de Luís Fonsi.
Polo de agora están traballando arreo coas palabras, coas rimas, cos acentos melódicos... Pero xa vos podemos ir ensinando algo. ATENCIÓN!
Por primeira vez no cole alumnas e alumnos de sexto deixáronnos coa boca aberta coa magnífica interpretación dunha obriña de Teatro Musical chamada "Guerra en el lago".
Aquí vos queda o vídeo para os que non puidestes presenciar tal acontecemento. E bravísimo para as actrices, actores, músicos e bailaríns!! Fixéstelo XENIAL!
Hoxe os alumnos de 5º falamos na clase de música sobre as diferentes AGRUPACIÓNS MUSICAIS.
Recentemente a profe tivo a oportunidade de saír na TVG (si, si) tocando coa Banda de Música de Antas de Ulla e, a partires do visionado do programa aproveitamos para falar sobre: as bandas de música, os instrumentos de vento e percusión, e outras moitas cousas sobre o tema.
Na aula de 3º traballamos a semana pasada a DURACIÓN DO SON. Sons longos e sons curtos.
Ademáis doutras actividades rematamos a clase do venres interpretando ditas duracións cos instrumentos de pequena percusión ou tamén chamados instrumentos de Percusión de Altura Indeterminada (PAI) como son os crótalos e as maracas. Contamos coa axuda do nóso compañeiro Éric que exerceu dun perfecto Dj coa base musical.
Na clase de 4º andivemos moi ocupados ultimamente cun proxecto que temos entre mans, trátase dunha pequena obra teatral na que incorporamos unha pequena melodía coas frautas doces e que soa así:
Varias son as cousiñas que andamos argallando pola Aula de Música.
Unha delas ten moito que ver co que se conmemora o vindeiro 8 de marzo. Sabedes que é?
Este vídeo daravos moooitas pistas...
Guadi Galego sacou no 2014 esta canción que homenaxea ás matriarcas galegas, as mulleres que sobre as súas costas levan adiante non só ás súas familias se non que sustentan a base do Fogar de Breogán (Galicia, como di o noso hino) ao que chama “o país dos alalás”.
O venres pasado o cole encheuse de Superheroes e Superheroínas que nos agasallaron cuns bailes moi ben feitos!
Ademáis contamos cunha sorpresa final... O grupo A.C. A fonte de Merlán veu poñer o broche final a tal evento. Moitas grazas por vir e por facernos desfrutar!
O Dan Moi é un instrumento do Vietnam moi parecido ás chamadas Arpas de Boca ou Birimbaos (non confundir co Berimbao do Brasil).
Consiste nunha lámina de metal a cal se fai vibrar. Adoita vir unido a un fío ou unha caixiña ou funda moi colorida.
Funciona fancéndoo vibrar contra os beizos sen que a lámina central choque contra os dentes e utiliza de caixa de resonancia o propio corpo da persoa que o fai soar.
O outro día Brais de 5º tróuxonolo á clase de música e puidemos escoitalo e velo en primeira persoa.